پروردگارا...
ياري ام ده تاچنان خوش خوي باشم كه بامردمان درآميزم
اماهمتم راچنان بلندكن تابه هر خسي درنياويزم.
باكاستي هائي كه درمن است به سرزنش ديگران نپردازم
ودرپذيرفتن عذراين وآن كوتاهي نورزم.
دستگيرم شوكه به درگاهت آنگونه كه بايدزبان تقصير ندارم
كه بسياربي سامانم.مگرتو به راهم خواني
وبدپريشانم مگر تو قرار به جانم بازآوري.
پس مراسخاوتي عطاكن كه مهر ازكيسه بردارم وبرزبان بگذارم
وقفل ازدل برگيرم وبرجوشش خشم بربندم.
